Ο ελληνισμός της δυτικής Μικράς Ασίας και του Πόντου




Ο ελληνισμός της δυτικής Μικράς Ασίας

Γύρω στα μέσα του 19ου αιώναΈλληνες, τόσο από την Ελλάδα όσο και από διάφορες άλλες περιοχές του οθωμανικού κράτους μεταναστεύουν στη Μικρά Ασία ˂
-          μεταρρυθμίσεις του Χάτι Χουμαγιούν
-           θετικές οικονομικές προοπτικές εκεί.
1.      Πληθυσμιακή πλειονότητα στη Μικρά Ασία = μουσουλμάνοι
2.      Κοινότητες με έντονη και πρωταγωνιστική, συχνά, παρουσία = οι ελληνορθόδοξες =  εύπορες και καλά οργανωμένες  → εκπροσωπούνταν στις οθωμανικές αρχές από τους επικεφαλής τους, προκρίτους και αρχιερείς
→ αποτελούσαν την πλειονότητα μόνο στην πόλη της Σμύρνης (περίπου 400.000 το 1912), ενώ διέθεταν σημαντική παρουσία, χωρίς να έχουν πληθυσμιακή υπεροχή, και σε ορισμένες άλλες πόλεις (Κυδωνίες-Αϊβαλί, Αϊδίνι, Προύσα).

Οι Έλληνες ασχολούνταν κυρίως με το εμπόριο.

Σμύρνη = εμπορική πύλη για ολόκληρη την Ανατολή
-          πολλές ελληνικές επιχειρήσεις (εμπορικοί οίκοι, ναυτιλιακές εταιρείες, τράπεζες)
-          πολλά ελληνικά σχολεία (Ευαγγελική Σχολή, Κεντρικό Παρθεναγωγείο, Ομήρειο)  πολιτιστικοί σύλλογοι
-          τυπογραφεία όπου εκδίδονταν ελληνικά βιβλία και εφημερίδες.

Οι διωγμοί του μικρασιατικού ελληνισμού

1913 → συστηματικοί διωγμοί των ελληνορθόδοξων πληθυσμών εξαιτίας:
-          ενίσχυσης του τουρκικού εθνικισμού, ιδίως μετά την επικράτηση των Νεοτούρκων (1908)
-          επιδίωξης ισχυρών γερμανικών συμφερόντων να κερδίσουν κυρίαρχη θέση στην οθωμανική οικονομία (εκτοπίζοντας τους Έλληνες, τους Αρμένιους και τους Εβραίους)  

στα χρόνια των βαλκανικών πολέμων και του Α’ Παγκόσμιου πολέμου,εκτοπισμός στην ενδοχώρα περίπου 150.000 Έλληνες, με το επιχείρημα ότι η παρουσία ελληνικών πληθυσμών θα έθετε σε κίνδυνο τις τουρκικές πόλεις αν δέχονταν ελληνική επίθεση
οργάνωση ταγμάτων εργασίας ← κατατάσσονταν άνδρες πάνω από 45 ετών που οδηγούνταν για αγγαρείες σε λατομεία και δημόσια έργα στο εσωτερικό της χώρας εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, πράγμα που αποτέλεσε αληθινή τραγωδία για τον ελληνισμό. Ίδια τύχη είχαν και οι Αρμένιοι.

Η κίνηση αυτονόμησης στον Πόντο

-          Τέλη  του Α‘ Παγκόσμιου πολέμου → γινόταν λόγος για την «αυτοδιάθεση των λαών» → εκδηλώθηκε αυτονομιστική κίνηση των Ελλήνων του Πόντου
-          Ιανουάριος του 1920 ιδρύθηκε, σε εδάφη που κατοικούσαν Πόντιοι και Αρμένιοι, ομόσπονδο ποντοαρμενικό κράτος, που αναγνωρίστηκε από τη συνθήκη των Σεβρών.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου